Dagsetning Tilvísun
6. sept. 1991 117/90
Virðisaukaskattur af færavindum.
Vísað er til bréfa yðar, dags. 19. des. 1989 og 16. feb. 1990, þar sem óskað er álits ríkisskattstjóra á því hvort selja beri færavindur af ákveðinni tegund með eða án virðisaukaskatti.
Til svars erindinu skal tekið fram að skv. 7. tölul. 1. mgr. 12. gr. laga um virðisaukaskatt eru skipasmíðar, viðgerðar- og viðhaldsvinna við skip og fastan útbúnað þeirra, svo og sala varahluta sem viðgerðaraðili notar í því sambandi, undanþegin skattskyldri veltu.
Með föstum útbúnaði skips er – eins og fram kemur í greinargerð frumvarps til laga um virðisaukaskatt – aðallega átt við útbúnað sem er fastur (nagl- eða skrúfufastur) við skip, t.d. fjarskiptabúnaður, ratsjá og önnur siglingatæki, en ákvæðið nær einnig til björgunarbáta og annars öryggisbúnaðar. Veiðarfæri, fiskkassar og annað lausafé telst ekki til fasts útbúnaðar í þessu sambandi. Ný tæki sem sett eru í skip falla undir ákvæðið.
Samkvæmt framansögðu verður að telja að sala og uppsetning fyrirtækis yðar á umræddum færavindum um borð í skip sé undanþegin skattskyldri veltu (beri „núll-skatt“) þegar fyrirtækið setur þær sjálft niður í viðkomandi skip eða bát. Viðgerðar- og viðhaldsvinna á vindunum er einnig undanþegin skattskyldri veltu.
Undanþáguákvæðið á ekki við í þeim tilvikum þegar fyrirtækið selur tæki, búnað eða varahluti í skip án þess að annast sjálft viðgerð eða uppsetningu.
Einnig skal tekið fram að ákvæðið nær ekki til skemmtibáta og skal því ætíð innheimta virðisaukaskatt af viðgerðar- og viðhaldsvinnu, svo og efni og varahlutum til þeirra.
Þeir aðilar sem selja þjónustu og vörur samkvæmt þessari undanþágu skulu geta þess á reikningi við hvaða skip var unnið og skal útgerðarmaður eða yfirmaður skips staðfesta með yfirlýsingu og áritun á afrit reiknings að þjónustan varði skip hans.
Virðingarfyllst,
f.h. ríkisskattstjóra,
Ólafur Ólafsson.