Dagsetning Tilvísun
4. feb. 1991 234/91
Virðisaukaskattur af starfsemi ríkisstofnunar.
Vísað er til bréfs yðar, dags. 23. febrúar 1990, þar sem óskað er álits ríkisskattstjóra á meðferð virðisaukaskatts af starfsemi Rafmagnseftirlits ríkisins.
Til svars erindinu skal tekið fram að ríki, bæjar- og sveitarfélögum og stofnunum eða fyrirtækjum þeirra er skylt að innheimta virðisaukaskatt og standa skil á honum í ríkissjóð, að svo miklu leyti sem þessir aðilar selja vörur eða skattskylda þjónustu í samkeppni við atvinnufyrirtæki, sbr. 4. tölul. 1. mgr. 3. gr. laga um virðisaukaskatt. Að áliti ríkisskattstjóra ber að skilja ákvæði þetta þannig að gjaldtaka ríkisstofnana vegna starfsemi sem þær hafa með höndum í krafti opinbers valds, t.d. eftirlit með vörum, tækjum eða framleiðslu, hafi ekki í för með sér skyldu til að innheimta virðisaukaskatt, enda er þá ekki á valdi annars en viðkomandi stofnunar að veita sambærilega þjónustu með sömu réttaráhrifum. Jafnframt felst í ákvæðinu að þjónusta sem opinber stofnun veitir án þess að henni sé það skylt samkvæmt lögum er ekki skattskyld nema sambærileg þjónusta sé einnig veitt af atvinnufyrirtækjum.
Eftirlit og önnur þjónusta.
Rafmagnseftirlit ríkisins hefur með höndum eftirlit með raforkuvirkjum og rafföngum, sbr. lög nr. 60/1979, og eigendur og seljendur mannvirkja og tækja af því tagi sem lögin taka til virðast ekki eiga þess kost að sækja sambærilega þjónustu með sömu réttaráhrifum til atvinnufyrirtækja. Með vísan til þessa telur ríkisskattstjóri að þessi starfsemi Rafmagnseftirlits ríkisins sé ekki í samkeppni við atvinnufyrirtæki í skilningi virðisaukaskattslaga. Samkvæmt þeirri niðurstöðu ber stofnuninni ekki að innheimta virðisaukaskatt vegna eftirlitsgjalda og vottorða í því sambandi. Sama máli gegnir um gjöld vegna löggildinga rafvirkja. Innheimta ber virðisaukaskatt af þóknun fyrir skoðun og útselda vinnu ef um er að ræða samskonar þjónustu og kaupa má af atvinnufyrirtækjum. Þetta gildir m.a. um sölu til rafveitna sem gætu keypt þjónustuna af öðrum atvinnufyrirtækjum, svo sem öðrum rafveitum.
Vörusala.
Öll vörusala, svo sem sala reglugerða, orðsendinga, varúðarskilta og -miða er virðisaukaskattsskyld ef hún fer fram í atvinnuskyni. Útgáfustarfsemi og önnur vörusala opinberra stofnana er skráningarskylda (skattskyld samkvæmt lögum um virðisaukaskatt) að því leyti sem hún er í samkeppni við atvinnufyrirtæki.
Við mat á því hvenær starfsemi af þessu tagi telst vera í atvinnuskyni – og þar af leiðandi skráningarskyld – er aðallega miðað við hvort tilgangur starfseminnar sé að skila hagnaði af rekstri. Skráningarskylda er ekki talin vera fyrir hendi ef tekjur af starfsemi eru alltaf eða nær alltaf lægri en kostnaður við aðföng sem keypt eru með virðisaukaskatti til starfseminnar. Að áliti ríkisskattstjóra gildir þessi viðmiðun einnig um vörusölu á vegum opinberra aðila.
Sala sem ekki nær skattskyldumörkum.
Þeir sem selja skattskylda vöru eða þjónustu fyrir minna en 172.300 kr. á ári (miðað við byggingarvísitölu 1. janúar 1991) eru undanþegnir skattskyldu.
Innskattur.
Opinberar stofnanir mega einungis telja til innskatts virðisaukaskatt af þeim aðföngum sem eingöngu varða sölu á skattskyldri vöru eða þjónustu, sbr. 4. mgr. 16. gr. virðisaukaskattslaga. Þannig getur stofnunin aðeins talið til innskatts þann virðisaukaskatt sem hún greiðir vegna beins kostnaðar við skattskylda sölu. Ákvæði í reglugerð nr. 530/1989 um skiptingu innskatts vegna blandaðrar starfsemi taka ekki til opinberra stofnana.
Virðingarfyllst,
f.h. ríkisskattstjóra,
Ólafur Ólafsson.